Yoga in India versus yoga in Amerika

Dit artikel werd geschreven door Arundhati Baitmangalkar en vertaald door Björn Maroten.

Anderhalf jaar geleden verhuisde ik halverwege de wereld naar de Pacific North-West vanuit mijn geboortestad in Zuid-India. Ik verliet het huis met bitterzoete gevoelens - ik was opgewonden over de nieuwe mogelijkheden, maar tegelijkertijd, verdrietig om alles vertrouwd en dierbaar thuis te laten. Het was een grote, tumultueuze beweging en het enige ding dat constant bleef voor mij was yoga. Het was mijn vriend toen ik er geen had, het gaf me een doel elke ochtend als ik wakker werd. Gedurende een aantal maanden worstelde ik met de uitdagingen van het settelen in een nieuw land - ik wist niet hoe ik moest rijden, moest wennen aan een winter die ik niet had meegemaakt, een huis vinden, het huis inrichten, een baan vinden en mijn leven op orde krijgen. Het was niet gemakkelijk en ik was vaak erg eenzaam en verbitterd dat ik zoveel achtergelaten had. Maar omdat ik iemand ben die altijd gedreven is, ontwaakte ik simpelweg elke dag en deed yoga. Ik ging naar yogalessen in de buurt en probeerde bevriend te geraken met studenten. Ik las over de plaatselijke yoga-evenementen en de bestaande yoga-gemeenschappen. Yoga werd opnieuw mijn beste vriend en hield me gezond en gelukkig. Het gaf me het gevoel dat ik thuis was.

Aanvankelijk had ik geen idee hoe de "yoga-scene" zou zijn in Seattle en de VS. Elke dag leerde ik iets nieuws. Er is zoveel yoga hier in de buurt, dat het spannend was en blijft voor een yoga-geek zoals ik, om telkens weer nieuwe dingen te ontdekken. Amerika is een land dat een overmaat aan alles lijkt te hebben, en yoga is hierop geen uitzondering. Ik kon niet anders dan gefascineerd zijn door de verschillen tussen yoga in de VS en in India en hieronder omschrijf ik graag een paar van mijn waarnemingen.

Observatie #1: Yoga in Amerika is populairder bij de "massa" dan yoga in India

Yoga is hier een rage. Bijna iedereen lijkt het te doen. Yoga wordt niet thuis beoefend, maar in grote yogastudio's. Het is overal commercieel beschikbaar. Het westen heeft yoga met succes gecommercialiseerd met een verbazingwekkende omvang en variatie. In India leren mensen yoga als een manier voor spirituele groei en volgen ze daarnaast andere practices, zoals naar de sportschool gaan of aerobics om gezond te blijven. Toen ik hier naar de lesroosters keek, was ik vaak verrast en geschokt over de aangeboden variëteit. Ik kende verschillende stijlen en afstammingen, maar wat ik hier tegenkwam was ronduit shockerend. Chocolade-yoga, yoga met live muziek, rock-and-roll yoga, naakt-yoga, liefde-yoga, wijn-yoga, power-yoga,  yin-yoga, aerial-yoga en nog vele andere yoga's waren allemaal nieuw voor me. Omdat ik alleen traditionele yoga kende, werd ik vaak geïrriteerd en boos, maar al snel leerde ik de excentrieke ideeën, die de naam yoga hebben geleend, te negeren.

Observatie #2: De dynamiek van de yogaleraar-student in India is drastisch anders dan in de VS

Ik heb hier een aantal geweldige leraren ontmoet. Maar ik moet zeggen dat de leerstijlen dramatisch variëren. In India is het oude concept van Guru-shishya parampara (leraar-discipeltraditie) een sterk deel van de cultuur, zowel binnen als buiten yoga. De leraar wordt vereerd en gerespecteerd en zijn of haar woord is absoluut. Een leraar trekt je van onwetendheid naar licht. Een student gedraagt zich niet nonchalant of praat niet terug naar de leraar in diens aanwezigheid. Een student 'dient' de leraar uit respect en dankbaarheid. Er is een bepaalde manier om te zitten, te praten en interactie te hebben met iemand die gerespecteerd of ouder is voor ons. In de yogalessen die ik hier heb bezocht, heb ik een veel meer casual dynamiek gezien. Studenten communiceren informeel met de docent, sommigen erkennen de docent niet eens, sommigen doen hun eigen reeks in een groepsles en sommige spreken de docent zelfs aan, zonder boe of bah, of zonder goed na te denken welke vraag ze te stellen hebben en of dit relevant is om de leraar zijn energie voor te vragen. Het heeft me enige tijd gekost om aan te wennen!

Observatie #3: De manier van lesgeven verschilt sterk tussen India en Amerika

In India geloven we dat lesgeven het edelste beroep is. Wanneer iemand zijn kennis aan je doorgeeft, is dat een eer. Ik heb het voorrecht gehad om te studeren onder enkele grote meesters. Hoewel de instructietaal op beide plaatsen Engels was, is er een groot verschil in hoe yogaleraren een klas hier en in India toespreken. De instructies van de meeste Indiase leraren zijn beperkt tot de uitlijning, ademhalingspatronen, focus van de geest en andere richtlijnen rond de asana en de voordelen ervan. De gebruikte taal is duidelijk en eenvoudig. Hier merk ik dat de yogataal voor veel leraren anders is. Sommigen spreken over genezing, relaties, opening van het hart, pijn, verdriet, vreugde, trauma etc. Dit was mij totaal vreemd. In mijn thuisland India zouden zulke onderwerpen worden beschouwd als een onnodige afleiding van de daadwerkelijke yogapractice. Ik waardeer echter dat verschillende dingen voor verschillende mensen werken. Zoals de Bhagavad Gita zegt: "Er zijn evenveel yoga's als er mensen zijn".

Observatie #4: De combinatie van yoga en mode in de VS is niet aanwezig in India

Ik had nog nooit gehoord van speciale yogakleding tot ik hierheen verhuisde. Voor mij betekende het aankleden voor de yogales een comfortabele trainingsbroek uitkiezen en een ademend T-shirt dragen. Hoewel ik enthousiast was om toegang te hebben tot de hier aangeboden variëteit aan kleding, is het verbazingwekkend dat er miljoenenbedrijven zijn die yoga gebruiken als een middel om producten aan mensen te verkopen. In India verschijnen mensen in zeer casual, comfortabele kleding in een les. Ze spenderen niet veel geld aan accessoires om zichzelf er goed uit te laten zien. Yoga gaat tenslotte over loslaten van lichaam en zintuigen. Je ziet vaak vrouwen die yoga doen in hun traditionele outfits zoals sari's en zichzelf hierin omhoogtillen in een sierlijke kopstand. Yoga is een onderdeel van het dagelijks leven voor degenen die het beoefenen.

Observatie #5: De populariteit van hot yoga in de VS contrasteert met de zeldzaamheid in India

Hot yoga, zoals dat gedoceerd wordt en zeer populair is in Amerika, is totaal ongehoord in India. Terwijl hot yoga hier erg populair is, is het zo goed als niet bekend in India. In feite hebben de meeste yogabeoefenaars geen idee wie Bikram is of wat hot yoga is! Ik hoorde veel over hot yoga in mijn lerarenopleiding, toen iemand vertelde dat hij zijn kamer opwarmde vooraleer hij met een practice begon. In de grootsteden zijn er verschillende studio's die hot yoga aanbieden, hoewel wij in India - wegens het warme klimaat - dat niet nodig hebben. Traditionele Indiase leraren herkennen dit niet als een vorm van yoga en waarschuwen dat dit niet is hoe yoga moet worden beoefend.

​Hoewel er verschillen zijn, verenigt yoga mensen over de hele wereld. We kunnen op het eerste gezicht anders zijn, maar we streven allemaal dezelfde doelen na, van een goede gezondheid en bevrijding. De paden die naar yoga leiden zijn talrijk, maar uiteindelijk verenigen ze zich allemaal. Geen pad is hoger of inferieur dan een ander. Wat ik heb geleerd van het volgen van yoga in de hele wereld is dat yoga universeel is en ik ben dan ook geïnspireerd om te zien hoe mensen over de hele wereld yoga hebben omarmd en ermee zijn geëvolueerd.

Yoga is een sleutel tot vrijheid die de hele mensheid toebehoort.