In India bestaat er een mooi verhaal over een rups. Ze at, sliep en deed wat andere rupsen deden. Maar echt gelukkig was ze niet. Het was alsof ze voelde dat het leven haar veel meer te bieden had.
Op een dag voelde ze een vreemd verlangen. Ze besliste om te zwijgen en helemaal leeg te lopen tot ze volledig verstild was. Ze ging hangen aan een tak en weefde zich in tot een cocon. Binnenin de cocon was het beperkt en niet erg comfortabel. Maar ze wachtte en ze voelde. Dat maakte haar erg gevoelig en bewust. Haar geduld werd beloond, want toen de cocon openbarstte, was ze niet meer de bescheiden worm die erin gekropen was, maar een mooie sprankelende, gevleugelde vlinder. Ze fladderde verdwaasd door de lucht, niet langer beperkt door haar rupsachtige bestaan, maar vrij en onbeperkt. De rups was getransformeerd in lucht en lichtheid, magie en schoonheid.
Eenmaal de transformatie had plaats gevonden was het voor de vlinder onmogelijk om terug te keren naar haar wormverleden. In de cocon was de rups één geworden met haar innerlijke natuur en in deze eenheid bereikte zij haar ultieme natuur.
Wat er in de cocon gebeurde, kan men omschrijven als yoga. Yoga transformeert en bevrijdt mensen zodat ze deze ongebonden staat kunnen ervaren. Het is een pad naar ongelimiteerd 'zijn'.